"Στις καθημερινές μου βόλτες". Χριστίνα Λαμπίρη (Πάρτ 2)-za

Τις τελευταίες μέρες απο την δουλειά δεν προλαβαίνω να μπώ στο internet. Δεν μου φτάνουν τα χέρια μου!
Αν μπορούσαν να μου βάλουν -όπως τους είπα- μια σκούπα στον κώλο να περάσω και μια φασίνα το γραφείο ταυτόχρονα, θα το έκαναν.
Παρόλα αυτά, έριξα τις κλεφτές ματιές μου στα blogs. Βρήκα ή μάλλον ξαναβρήκα, θυμήθηκα, γέλασα και κουτσομπόλεψα. Εύκολα πράγματα δηλαδή.

Λοιπόν:
Αδελφή: Νοσοκόμα, καλοσυνάτη. περιποιητική και με άποψη. Όπως της είπα, σηκώνομαι όρθιος και χειροκροτώ.Τώρα απ'ότι έχω καταλάβει αναλαμβάνει αρρώστους πάσης φύσεως αλλά κυρίως αυτούς που τον έχουν τοοοόσο μεγάλο και βάζουν τις γυναίκες τους να παρκάρουν το τουτού. Μούντζες δεν αναλαμβάνει. Μόλις είδα πως κάνει καλά και καρδιοπαθείς!

Bruce is nose bleeding: ή μήπως bruce's nose bleeding, έτσι που το πάει. Τώρα από την κόκα είναι, από κανένα παλικάρι καλόχερο, δεν ξέρω. Πάντως ξέρω μια αδελφή (νοσοκόμα, τα 'παμε) που αναλαμβάνει να του γιάνει τη μυτούλα.
Α, και κουβαρντόπαιδο (keep the changes) o κατές που λέει και η νοσοκόμα! Πάντως έχει και πλάκα.

Στερεοφωνικά και μαρμελάδες: Άντε πασάκο μου να πάρεις το πτυχείο σου γιατί εκεί στην αραπιά της ινγκλαντέρας θα χαλάσεις πιότερο από τις πολλές μαρμελάδες. στην πατρίδα έχουμε και φέτα οπ'οτε κάνε σβέλτα!
(αλήθεια, πως λέγεται στα πακιστανοεγγλέζικα η φέτα;)

Κουρούνα: αναμείνατε στην οθόνη σας.

Estarian: η χαρά της τσατσάρας. έχω μια διαίσθηση πως θα παντρευτεί πρώτος! Άντε γιαγιάκα χαρές από τον εγγονό!

Πάνος (updated): Αυτός δα, της Καλυψούς! Λοιπόν νόμιζα πως είναι μΠαόκι και τελικά είναι βαζελάκι και Καλαματιανός. Τί να πείς; Πετσάφια παιδί μου. ;)

Αrt-attack: Τον παρακολουθώ από την αρχή. Πρίν απο τον βόθρο. Οι εικόνες, η ψυχή του... ξέρω 'γω;