Δυό παράλληλα γαμήσια, δυο παραλλήλους πιο κάτω.

Όταν το σπέρμα χυνόταν στον υγρό ήδη κόλπο της μάνας μας, ήδη το γεωγραφικό στίγμα της σύλληψης μας είχε οριοθετήσει σε μεγάλο βαθμό την ανωτερότητα μας έναντι στο ψωλόχυμα δυο παρραλήλους πιο κάτω.

Αυτό το γαμήσι -ίσως και καλύτερο- θα μπορούσε να γίνει σε ένα ντιβάνι με χαρτόκουτα σε καταυλισμό προσφύγων ή τέλος πάντων σε γειτονιά που δεν έχει προσβαση σ' αυτά που εμείς θεωρούμε δεδομένα.

Ευτυχώς όμως, οι μάνες μας γαμήθηκαν στα ζεστά λίγο-πολύ και αυτό σήμερα μας δίνει το δυνατότητα να έχουμε μια κουλτούρα και πρόσβαση στη γνώση που μας επιτρέπει να φωνάζουμε απο την πολυθρόνα μας: Να πάνε να γαμηθούνε οι βρωμιάρηδες σκουρόχρομοι μουσουλμάνοι. Μάλιστα κύριε.

Χάθηκε να 'ταν ανεμογκάστρι;