Έχουν περάσει 12 χρόνια απο τότε που έζησα στην Θεσσαλονίκη την ωραιότερη ίσως περίοδο της ζωής μου.
12 χρόνια αυτή η πόλη μοιάζει να μην αλλάζει χέρια, μοιάζει να είναι ακόμα δέσμια μιας κάστας ανθρώπων, νοοτροπιών, μιας άρρωστης μουρμούρας για τα πάντα. Για οτιδήποτε μπορεί να συγκριθεί με την πόλη τους. Φαίνεται από 504 χιλιόμετρα μακρυά.
Πίστεύω πλέον πως την αλήθεια την βλέπουν μόνο όσοι έφυγαν ή μάλλον ξέφυγαν απο την αγκαλιά της και τώρα πια την αναζητούν για για ένα βράδυ μόνο. Ένα ξενύχτι. Μια βραδυνή τσάρκα στην βροχή. Ένα σάντουϊτς εκεί στα σκαλάκια στη Κορομηλά. Στο μικρό καφέ στον Λευκό πύργο απέναντι, που έπερνα τον καφέ μου διαβάζοντας το Φως. Το "ουφάδικο" στον Εύοσμο που με κέρασαν μπύρες γιατί κατάλαβαν πως ήμουν απ’ τον Πειραιά. Και ‘γω αμήχανα φοβισμένος -μιας και μόνος- να χαμογελώ και να τσουγκρίζω. Την Τούμπα γεμάτη και ‘γω να πανυγηρίζω τα γκολ του ΠΑOΚ απο την 4. Το κασκόλ του Oλυμπιακού που χάρισα φεύγοντας στον Γιάννη με το τατουάζ του δικέφαλου στο μπράτσο.
Ελπίζω η ίδια να ‘χει μείνει, και τα παιδιά της να είναι πάντα καλά.
Ελπίζω στα όμορφα της, γιατί στα άσχημα της είναι ίδια και απαράλαχτη.
Και ας έχουν περάσει 12 χρόνια που έχω ν’ ανεβώ
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 27, 2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
20 σχόλια:
οπως τα λες ειναι... ειμαστε αιχμαλωτοι του δημαρχου βασιλη...αλλα, και ετσι, ξερουμε να γκρινιαζουμε και γι αυτα που δεν κανουμε οι ιδιοι. αφου εζησες εκει θα το ξερεις και συ, πως η θεσσαλονικη δε χαριζεται σε κανεναν. ουτε στον εαυτο της ουτε στα παιδια της. και γι αυτο αυτοι που την αγαπανε δεν την θελουν για ξεπετες. την αγαπανε οπου και αν βρισκονται. και οταν αποφασισουν να επιστρεψουν ειναι για παντα. ετσι και γω. εφυγα αλλα καθε φορα ξαναγυριζω. μεχρι να επιστρεψω στην αγκαλια της. μεχρι να μπορω να την αγκαλιασω και γω. ως τοτε, και για να μην πληγωνουμε ο ενας τον αλλον κραταω αποσταση ασφαλειας. αλλα μερικα πραγματα δεν αλλαζουν ποτε... μεθαυριο ξαναγυριζω. για να ξαναφυγω. για να ξαναγυρισω. μεχρι να επιστρεψω...
μια ζωή εδώ....
κι όσο κιαν κάποιες στιγμές θέλησα να φύγω μακριά της,
δεν το κατάφερα τελικά...
ήταν η δύναμή της τόση,
ήταν η δική μου αδράνεια μεγάλη?
δεν το ξέρω.
ίσως κάποτε να το μάθω,
ίσως και να μην το μάθω ποτέ.
όμως φοβάμαι,
οτι αν κάποια στιγμή κόψω αυτόν τον ομφάλιο λώρο,
μπορεί και να πάψω να τρέφομαι σωστά και λίγο λίγο να μαραζώσω.
είναι πολύ όμορφη αυτή η πόλη που πολλές φορές μας πληγώνει.
είναι η μάνα μας, που ότι και να μας κάνει, πάντα θα την αγαπάμε και πάντα θα τη βλέπουμε όμορφη...
ακόμα και τώρα που μεγαλώσαμε και βλέπουμε πια ξεκάθαρα τα λάθη της...
Εσείς πρέπει να πάρετε την πόλη στα χέρια σας.
Επιτέλους δεν είναι δυνατόν αυτή η πόλη να κυβερνάται απο μαλάκες μυαλοπώληδες πολιτικούς και αβανταδόρους "δημοσιογράφους".
Βγείτε και αναστήστε την πόλη σας. Επιτέλους!
εγώ δε γύρισα ποτέ, jojo kai christiana.
και τη θεσσαλονίκη δε μπορεί να την ’κυβερνήσει’ κανένας δήμαρχος ή δημοσιογράφος.
(εύχομαι)
Αυτά τα 12 χρόνια η πόλη έγινε πολύ πιο συντηρητική και ... μαύρη. Μπορεί να παραμένει όμορφη ή ατμοσφαιρική αλλά... δυστυχώς οι μαλάκες μυαλοπώληδες πουλάνε καλά (γμτιμου)
Καλή βδομάδα
Α ρε Καλτσό πριν 12 χρόνια τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά.Μάλλον όχι τα ίδια ήταν εμεις ήμασταν διαφορετικοί. Εφυγα, ξαναγύρισα,ξαναέφυγα. Οσο υπάρχουν αυτοί που λες και όσο υπάρχουν οι 20αρηδες-30ρηδες που "τρώνε το παραμύθι" δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Αυτή τη στιγμή η πόλη έχει γίνει έρμαιο των καιροσκόπων και ενώ κανονικά θα έπρεπε να αναστηθεί και να επουλώσει τις πληγές της ως κοινωνία από το "Μεγάλο Φαγοπότι" δηλαδή την Πολιτιστική βουλιάζει ακόμη περισσότερο.
Ποσο πολυ θα ηθελα να μπορουσα να ξεφυγω για ενα weekend και να παω για ενα καφε στη παραλια της Θεσσαλονικης...
"ena xenihti. mis vradini tsarka sti vrohi."
now i'm all nostalgic.
i spent a good part of my childhood and teenage years living in evosmos and menemeni. stil have relatives living there.
now i want kaseropita and loukoumades.
look what you have done!
μήπως σου βρίσκεται κανένα τρίγωνο πανοράματος?
Εμένα πάλι μου φαίνεται μια χαρούλα..Η καρδιά της εξακολουθεί να χτυπά εκεί όπου πραγματικά χτυπά στις γειτονιές και στα στέκια.Και όσο για τους αυτιστικούς δεινόσαυρους με εθνο-ρατσιστο κλπ κλπ κόμπλεξ, ε αυτοί υπάρχουν και θα υπάρχουν. Ποτέ δεν αλλάξαν μιας και η *λεβεντομάνα* υπήρξε άλλοτε εφαλτήριο της τοπικής για την εθνική εξουσία και άλλοτε *ασφαλές χαράκωμα* *άλλων* οι οποίοι βγάζουν το κεφάλι τους έξω, εκσφενδονίζουν *χειροβομβίδες* και κρύβονται πάλι μην τους πάρει η μπάλα (η οι τομάτες).
Αλλά ποιός τους δίνει σημασία άλλωστε...Στο κάτω κάτω η πόλη έχει την μαγική ιδιότητα να ξεφορτώνεται τα τσιμπούρια, μιας και τα περισσότερα απ'αυτά ροβολάνε πρός έναν πιο πλούσιο *ξενιστή*......
Αντί των *μπανάλ* τριγώνων καλύτερα δοκιμάστε τα σιροπιαστά/γλυκά του Χατζή ή τα τσουρεκοειδή του Τερκενλή :P
αυτό που μου τη σπάει στη θεσσαλονίκη είναι πως σχεδόν όλες οι αναφορές που γίνονται σ αυτή την πόλη είναι γαστριμαργικές
αυτή δεν είναι πόλη είναι η βέφα αλεξιάδου
Ουυυόχι. Οι μισές είναι γαστριμαργικές. Οι άλλες μισές είναι ακατάλληλου περιεχομένου.
Εγώ από μεριάς μου εύχομαι και προσεύχομαι εις θεό που δεν πιστεύω, ένας τελειωτικός βαρδάρης να φυσήξει να παρασύρει πέρα μακριά από την πιο ερωτική πόλη της καυμένης μας Ελλάδας όλα τούτα τα ανθρωποειδή που κατακάθισαν στην πόλη.
(μεταξύ αυτών και οι γνωστοί μπάμπηδες σουγιάδες, σάκηδες πεταλούδες κουλουπού κουλουπού, εξαιτίας των οποίων κώλωσα και δεν κατέβηκα να θαυμάσω την Ολυμπιακάρα!!)
δεν έχεις λοιπόν παρά να βρεις λίγο χρόνο 1-2 μέρες..
να πάρεις το κορίτσι και ν ανεβείς..
σπίτι και βασιλικό κρεβάτι με θέα!!!
Μάνι και για σένα ισχύει η πρόταση..
(αδερφέ το ποστάκι εξαιτίας σου γράφτηκε.
φιλιά πολλά να μας προσέξεις την όμορφη.)
Αμ θα σου έρθουμε πάνω και τότε δεν σε σώνει τίποτα, βατράχω! :)
re>>2300, ο μπάμπης ο σουγιάς είναι το θύμα τις περισσότερες φορές.Πάντως αυτός ο βαρδάρης χρειάζεται.
Νiva, oι δικές σας φωνές πρέπει να ακούγονται στην πόλη σας.
Όχι ΜΟΝΟ των αδελφών Ψωμιάδη, του πρώην ολυμπιονίκη και νυν δημάρχου, του γαυρου μυαλοπώλη Καρατζαφέρη και του αλβανοφάγου Βορίδη.
Όσο δεν βγαίνουν οι δικές σας φωνές δυνατότερες τόσο τα τσιμπούρια θα πληθαίνουν
Αμβρόσιε, και 'γω το εύχομαι. :)
Πάνο, περιμένω γιατί μάλλον έχεις πολλά να πεις.
Newman, nice photo!
Dark, εσύ δεν έλεγες πως θα κατέβεις;
drugTV, πόσες φορές το έχω πει αυτό!
fufute, πρέπει να σταματήσουμε να κοιτάμε το χυμένο γάλα και να κλαίμε.
Κosta, στα ίδια μέρη μου φαίνεται έχουμε περπατήσει! :)
ανεβαινω τακτικα πανω για δουλειες,20 χρονια τωρα.Καθε φορα με πληγωνει και πιο πολυ.και εχει αρχισει και στεναχωρει και πολλους ντοπιους αυτος ο κατηφορος.
Κάτι είναι και αυτό zouri, μια αρχή τουλάχιστον.
Είναι κρίμα ρε γαμώτο αυτή η κατάσταση να συνεχίζει.
Keep up the good work » »
Excellent, love it! »
Δημοσίευση σχολίου