Της μικρής, της φταίν' οι τρίχες

Και για 'σας κοκόνες μου, δεν μπορώ να κάνω τίποτε.
Των αντρών σας κουσούρια είναι αυτά!

Η λύση είναι μία. ΝΑ ΠΟΥΛΑΝΕ ΤΙΣ ΨΩΛΕΣ ΣΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ!
Να ησυχάσει η πλάση.

Τί φταίω ο άνθρωπος!
Και καλά εγώ. Είμαι μαλάκας, κυκλοθυμικός, απότομος. Γνωστά.
(Δεν αποποιούμαι τις τυχόν ευθύνες μου).

Εσύ που μου έκανες «ζουζουνομαλακίες» και «Τασούλι μου εσύ»-σας το έχω πεί; Το χειρότερο μου, πάνω στη δουλειά- για να κάνω (άκουσον άκουσον) τη δουλειά μου (έτσι ή άλλως), μου τραβάς μετά και την τσατσιά σου (γιατί ρουφιανιά δεν είναι, έχεις όφελος πλέον) .Νομίζεις. Τί να πω; Μπράβο;

ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!! Κέρδισες ένα λουκούμι!

Να κάνεις μαλακία μέχρι ένα σημείο, το καταλαβαίνω.
Αλλά να μην κάνεις και να προσπαθείς από στοιχειώδη ευγένεια (άγνωστη λέξη και κατέβασε το φρύδι σου τώρα που διαβάζεις!) να μην εκθέσεις συνεργάτη και να τα ακούς και απο πάνω σε στυλ δήθεν, μόνο και μόνο επειδή είναι η διευθύντρια μπροστά, ξέροντας πως μέχρι χθές γελάγαμε με το μαλάκα τον πελάτη σου! Ε, τί να πώ!
Στο είπα όμως γιατί δεν άντεξα:


«Αυτά τα λές έτσι, επειδή είναι μπροστά η διευθύντρια.
Καλό θα ήταν να μου τα έλεγες face to face!»

Άντε λοιπόν στο γραφειάκι σου και μη μου τα ζαλίζεις και πολύ-πολύ γιατί από συναλδεφικότητα όχι απλά πάσχεις, μηδέν εις το πηλίκον.

Σε λίγο καιρό θα κάνουμε πλακίτσα πάλι με την πρωταγωνίστρια της ιστορίας. Είπαμε είμαι και 'γω μαλάκας. Σήμερα όμως το blog,μου απορόφησε όλη την οργή. Ο καλύτερος ψυχογιατρός.