"Στις καθημερινές μου βόλτες" Τατιάνα Στεφανίδου

Είμαι λίγο καιρό στα blogs. Παλιά, τα διάβαζα, αλλά όχι φανατικά. Απ΄τον καιρό που έφτιαξα και ΄γω το ρημάδι μου, η αλήθεια είναι πως δεν τα χάνω. Η αλήθεια είναι, πως τους μαθαίνω σιγά σιγά και τους αγαπώ όλο και περισσότερο διαβάζοντάς τους. Η σειρά ψωνάρες, είναι τυχαία, φίρμες του κερατά, έχω τις καλές μου σήμερα.

Manifesto : Η μέρα μου, δεν ξεκινά αν δεν «γράψει» ο manifesto. Κάτι σαν τον καφέ.. Και δεν ξέρεις και τί θα γράψει. Καλημέραααααα!

Kitasumba : Μην αρρωστήσετε ποτέ με αυτόν τον γιατρό κοντά σας. Θα σας πεθάνει στην πολυλογία ; ) (Διαβάστε οπωσδήποτε το post του με τα ναρκωτικά και αν σας βαστάει πηγαίνετε στα comments, να δείτε τον ΤΡΟΜΕΡΟ και ΦΟΒΕΡΟ ανώνυμο).

Macmanus : Χμ, κάτι από γκουρού, Καουμπόις, Πόρθος, Ζιζάνιο (spam). Ξέρω γω τί να πω...Πάντως ΤΕΒΕ έχει, καλός άνθρωπος θα είναι. Τελευταία έμαθα, κάνει τον κηπουρό και τον κυνηγό ελεγκτών λεωφορείων.

Avanti : Ααα, όποιος τα βάλει με την αδυναμία μου, θα τον στείλω για εξετάσεις στον kitasumba. Έχω την εντύπωση πάντως, πως στη φωτό της θα προτιμούσε ένα κόκκινο γαρύφαλλο απ΄την μαργαρίτα.

Provatos : Μπρρρ...τσκ...τσκ...μπρρρ...αι τσιμπίρ ρε. Μην παρεξηγείσαι άλλο ρε προβατάκι. Η δουλειά σου η σπασαρχίδικια είναι που σε κάνει και τρελλαίνεσαι. Α, και μην του πείτε «άει γαμήσου», χαμογελάει, οπότε τσάμπα κόπος.

Βάτραχος : Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ [*]. Δεν τον διαβάζω σε όλα του. Το μυαλό μου κουράζεται. Παιδί μου, διάβασε και τίποτε. Άμα όμως κρίνει...απολαμβάνω. Δεν συμφωνώ μαζί του σε πολλά, όμως λατρεύω έτσι όπως τα λέει. Το «άει γαμήσου κι εσύ» αν και το έχουν λάβει πολλοί (συμπεριλαμβανομένου και εμού), θεωρώ πως είναι ότι πιο τίμιο και αληθινό έχει γράψει.

[*] και σαν πελάτης βέβαια.

Chrisa : Γλυκιά, όμορφη, παραπονιάρα ώρες ώρες, αλλά πολλές φορές οι γαμπροί (η φωτό της φταίει;) δεν με αφήνουν να γράψω comment. Κύριοι το τραπέζι (λάθος), το κορίτσι είναι reserve.

Vj spyros : Καλό παιδί, κόκκινα νυσταγμένα μάτια, με ένα χαμόγελο ναααα! Σπύρο, χέστηκε η μικρή πάλι. Βγες απ΄το internet !!!

Id : Η πρώτη που θα τρέξει.Με βοηθάει πάντα με τον ψυχίατρό μου. Κάθεται δίπλα μου στις συνεδρίες και μου κρατά το χέρι. Ε, σε άλλο καναπέ, μην φοβάσαι Κωσταντίνα.

Ψιλικατζού : Την διαβάζω και την μαθαίνω. Εδώ δεν παίρνει αστεία. Έχει παντόφλα (και μαύρη ζώνη).

Crazy Monkey : Για κάτι τέτοια παιδιά κάποτε χτύπαγα σκοπιές στου Καρατάσσου, για να πηγαίνουν τα Μπαόκια στην 4 και να φωνάζουν για τον Θρύλο και τον Πειραιά. Από εικαστικής άποψης δηλώνω : «μου βγάζει τις τσίμπλες απ΄τα μάτια μου».

Lilly : Blogoπερσόνα που δεν λείπει από κανένα blog. Δεν έχει έρθει απ΄τη γειτονιά, αλλά είναι ψέματα αν πει κάποιος ότι δεν την έχει διαβάσει κάποια φορά. Δεν γράφω κάτι κακό, γιατί είναι ικανή να μου σβήσει και το post μου! : )

Πάνος : Παλεύει να μην γίνει τη Σαλλονίκη σαν τα μούτρα μας. Κράτα φιλαράκι. Αυτός ο Βαρδάρης ρε παιδί μου, τσιτώνει το δέρμα και ζεσταίνει την καρδιά. Μπαόκι τον οσφρίζομαι.

TROUBLE IN MIND by Bob Dylan (1979 κατά τας πηγάς :)

Δύσκολη μέρα η σημερινή. Δυσκοίλια με την δική μου έννοια (όχι με της Ψιλικατζούς). Αμα μια δουλειά δεν πάει καλά απ’ την αρχή της μέρας, δεν τελειώνει και καλά. Και μαζί και οι υπόλοιπες. Και εκτείθεσαι και σε ανθρώπους, συνεργάτες, περαστικούς, κουλουράδες, σαλεπιτζίδες και πουτάνες. Έχω και έναν πονοκέφαλο, με τραβάει και ο σβέρκος από το πρόσφατο πιάσιμο, έ, όπου να ΄ναι μπορεί να μου σκάσει και περίοδος! Τέτοια γκαντεμιά.

Έχω το «χρυσό μαρτύριο» στο δοκίμιο και σκάει η βόμβα της αλλαγής πάνω στα films. Ok, έχει ξαναγίνει. Άλλά, θέλει άλλο layout τώρα η Μπάνκα! Έχει γίνει ομαδική μαλακία, δεν είναι πρόβλημα μου! Γιατί να σας το λύσω εγώ; Σιώπη......

Υπάρχει και η «διάφανη trenty παπαριά» που πρέπει να γίνει σήμερα, γιατί αύριο πρέπει να δείξουμε στην Μπάνκα που την έφερε από το Αμέρικα και είναι και σπονσορέος, μακέτες για τον κουφό που θα κάνει συναυλία το Νοέμβρη στο ΣΕΦ.

Αυτό πως το βλέπετε; Κουφός πρώην super star να κάνει συναυλία; Εντάξει τυφλός μαύρος και πιανίστας, αλλά κουφός σε συναυλία! Τέλος πάντων, μη γίνομαι και ρατσιστής. Αυτό που με τρέλανε όμως, ήταν πως πάνω στη μαλακία της στιγμής, χτυπάει το κινητό. Το σηκώνω μεσ’ την τρέλα μου, χαμπάρι ποιός μου μιλάει! Ντροπή. Μίλησα σαν σε ξύλο.

Συγνώμη φίλε μου, ΦΙΛΕ ΜΟΥ.

Η μαλακοτσαντίλα μου, ξέφυγε και δεν την έλεγξα μες στην παραζάλη.

Γαμώ τις Μπάνκς, μας τα τρώνε με τις κάρτες, δάνεια, μας τα τρώνε (τα μεδούλια μας) και στη δουλειά.

Βοηθήστε με να καταλάβω...

Ερώτηση 1:
Γιατί να τιθασεύσω το συναίσθημα μου
απο την στιγμή που το νιώθω;
Ερώτηση 2:
Γιατί να νιώθω ένοχος απέναντι στους άλλους
που δεν το νιώθουν;
Ερώτηση 4:
Αν τα αυτιά μου ανέχονται μέχρις ευχαρίστησης
Megadeath και Γιώργο Σαλαμπάση, πρέπει να πάω σε ΟΡΛ;
Ερώτηση 5:
Ok, αντιλαμβάνομαι πως τα πράγματα πρέπει να τα «ψάχνουμε»
λίγο παραπάνω, αλλά μήπως υπάρχουν στιγμές που δυστυχούμε;
Ερώτηση 6:
Το ότι δεν βγήκα στους δρόμους να πανηγυρίσω με κάνει προδότη;
Ερώτηση 7:
Πειράζει που όταν βγαίνω (σπάνιο) προτιμώ τα
«Πολιτιστικά κέντρα» από τα μπαράκια με ψαγμένη μουσική;
Τονίζω το συνήθως, αλλά ΠΑΝΤΑ προτιμώ τα ωραία ζευγάρια βυζά
πάνω στις μπάρες και τα τακούνια άνω των 12 πόντων.
Είμαι λαϊκός τύπος, και λοιπόν;
Ερώτηση 8:
Γιατρέ πως πάει η ψυχοθεραπεία μου;

Πουλάμε τουρισμό...

..και αγοράζουν θάνατο;

Λίγη προσοχή κύριοι.

Όπως θα έλεγαν δυστυχώς
κυνικά και κάποιοι:
χάνουμε πελάτες!

Αγαπημένε μου George

σταμάτα σε παρακαλώ να κάνεις παρέα
με την Κατρίνα και την Ρίτα.

Τα γαμησιάτικα σου τότε στο Κιότο
είναι κρίμα να τα πληρώνει τώρα ο κόσμάκης

Ματωμενο ημισεντονον

Μια τζούρα την πήρα, δε λέω.
Μόνο που δεν κατάλαβα ακριβώς, μα την αλήθεια.

Μάλλον υποψιάστηκα.

Για αυτες τις αποψεις...

... και διατυπώσεις αξίζει κανείς
να προσπαθήσει και μια δεύτερη σκεψη.

Επιτέλους ρε θείο!

Άπλωσε τα σεντόνια σου, μην τα κρατάς διπλωμένα στα συρτάρια.

Θα ήθελα να μπορώ να σου χαρίσω τον κόσμο

το μόνο που μπορώ να σου πω:
Χρόνια σου πολλά, σ'αγαπώ.

Κούγια, όταν πηδούσες τις μάντρες

έπρεπε να σκεφτείς πως θα 'ρθει η ώρα που θα σε "πηδήξουν" και αυτές!

Μπου-χα-χα (που έλεγε και ο θείος).



O M-άντρας
Άντε ρε να σε δούμε και την Κυριακή τώρα,
γιατί τον Αλέξη τον δέρνει και η Βατίδου!

Απλά δεν θέλω

Διασκεδαστικές ατάκες γεμάτες μίσος.
Άλλες φορές ολόκληρα κείμενα γεμάτα βρόμα και ύβρεις.
Και όλα αυτά γιατί;

Η απάντηση στον counter τους.
Πλέον έχουν γίνει γνωστοί και ευτυχισμένοι.

Υ.Γ. Κατάλαβες κουκλάρα μου
γιατί δεν θέλω το monitor και τους counters.

Αντισταση στους δυσκοιλιους

Εν τούτω νίκα Κωνσταντίνα!

hihihihihihihihihihihihihihihihihihihi

Για να με μαθει ο κοσμος...

...πρώτα βρίζω τους πάντες και μετά...















Θέλω να πιστεύω πως δεν κατάλαβα.

Hey Bob...

Οι ποιητές δεν κρύβονται σε σκοτεινές αίθουσες.
Ζουν μέσα από τα γραπτά τους.

Μου εφτιαξε τη μερα

Μου το έστειλαν μέσω mail.
Η φιλοσοφία του σας θυμίζει κάτι;

:)

Οι photos που θυμιζουν εμενα σ' εμενα

Στην βελούδινη θήκη του περίπου 10 χρόνια τώρα κλεισμένο.
2 χορδές απόμειναν εδώ και 10 χρόνια.
10 χρόνια τώρα ζω προσπαθώντας να επιβιώσω,
να καθιερωθώ, να "χτίσω"..... να μεγαλώσω.

10 χρόνια ξέχασα να χαρώ, να γελάσω με τους δικούς μου κανόνες,
να ζήσω τις μικρές στιγμές, τα μικρά αντικείμενα μου.
Σκατά. 10 χρόνια ξέχασα τα πράγματα που με γέμιζαν.

10 χρόνια τώρα προσπαθώ να γεμίσω με πράγματα που δεν γεμίζουν τίποτα.

Μην ανησυχείτε δεν μ' έπιασε ο ψόφος!

Είναι η τρίτη μέρα που κουβαλάω (κουβαλώ;)
ένα ραιβόκρανο κοινώς χέσε μέσα.
Στρίβω το κεφάλι από τα αριστερά σαν νταλίκα. Όλος μαζί.
Κανονικά τώρα που το σκέφτομαι δεν στρίβω, κάτι σαν την Παπαρήγα. Αμετακίνητος.

Αλλά μην ανησυχείτε σε λίγο καιρό θα είμαι πάλι κοντα σας.

Για τους φανατικούς μου αναγνώστες το λέω.
Σας αγαπώ, Μαρία Αλιφέρη.

Είσαι και πολύ αχάριστος ρε Πούτιν

Ολόκληρος Δημοσθένης Λιακόπουλος και να μην τον πάρεις ένα τηλέφωνο!
Έτσι ξηγιέται η αρκούδα;
Ο Δήμοσθενάκος σκίστηκε για την πάρτη σου.
Και να τα Su-37 και να οι Κοσμόσφαιρες και να οι πυραύλοι και να η ορθοδοξία και να ξαναδείχνει που κάνεις το σταυρό σου και ξανά και εσύ τίποτα;

Και νάαααααααααααα και 'συ.

Έχω έναν πονοκέφαλο...

...και η τράπεζα θέλει καταχωρήσεις, η πίτσα τηλεοπτικό, η τηλεφωνία τα κέρατα της τα τράγια (άσε το περίπτερο στη ΔΕΘ), 2 παιδικά βιβλία τυπωμένα τέλος του μήνα, το βούτυρο έντυπο και το τσάι stand στα super market.
Τώρα πως γίνεται ο λογαριασμός στην τράπεζα να είναι άδειος - όπως πάντα - και να δουλεύω σαν το σκύλο τον μαύρο τον αράπη τον ταμ-ταμ-ταμ δεν το έχω καταλάβει.

Τί έχω κάνει λάθος;

Ω, Μπάρμπαρα

...έχεις κάνει ένα το στόμα με το μουνί σου.

Μαλακίες και μαλάκες μόνο βγάζουν.

ΚΑΖΑΚΣΤΑΝ - ΜΠΑΖΑΚΣΤΑΝ 1-2

Τώρα μπορούμε να γίνουμε πάλι εθνικά υπερήφανοι!

Προσωπικά εμένα μου τρέχουν - από τη χάρα -τα κακάκια από τους αστραγάλοι!

φοβάμαι αυτές

... τις φωτιές στο Παρίσι.

Η μπουγάδα μου

Sorry, μουσαφίρη μου
αλλά καθώς έφτιαχνα τα links μου φύσηξε!
Τα πήρε ο διάολος!
Αλλού τα σώβρακα αλλού τα κομπινεζά αλλού αι κυλόται, άστα.
Τέλος πάντως να με συμπαθάς.
Θα μάθω με τον καιρό.

Ρέ ξέρει κανείς ποιανού είναι αυτή η κάλτσα;

Μουσαφίρη να με συμπαθάς

..αλλά ακόμα δεν έχω μάθει πως βάζουν liks για άλλα blogs.

Υπόσχομαι να βάλω σύντομα.

Κωνσταντίνααααααα, έλα να μου δείξεις!

Ρε George μήπως ο θεός είναι ταλιμπάν;

Στο Κιότο μουλάρωσες, στους Δίδυμους κοιμόσουν και τώρα έκανες διακοπές!

Όταν λοιπόν είσαι αυτός που ανοίγει δυο επίσημα μέτωπα (βλ. Αφγανιστάν, Ιράκ) θα ήταν φρόνιμο πριν να εξασφαλίσεις αυτούς που μένουν πίσω. Τους ανθρώπους που θα σε υποστηρίξουν αύριο και στην επόμενη μαλακία σου. Τώρα όμως είναι πλεον αργά. Εκτός και αν τους αποτελιώσεις με αυτούς τους πραιτοριανούς που φέρνεις απο το Ιράκ.

Νόμιζα πως ήσουν απλά ένας παλιάτσος, ένας βλάκας που σε είχαν βάλει να διασκεδάζεις τον πλανήτη ενώ κάποιοι άλλοι θα υποκυβερνούσαν. Παλιοδουλειά που λέει και ο Τζιμάκος.
Αλλά εσύ παλικάρι μου είσαι επικίνδυνος.

Τελικά το έκανες και αυτό! Να απομυθοποιήσεις την Αμερική, τη χώρα τη μαγική για κάποιους.

Της μικρής, της φταίν' οι τρίχες

Και για 'σας κοκόνες μου, δεν μπορώ να κάνω τίποτε.
Των αντρών σας κουσούρια είναι αυτά!

Η λύση είναι μία. ΝΑ ΠΟΥΛΑΝΕ ΤΙΣ ΨΩΛΕΣ ΣΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ!
Να ησυχάσει η πλάση.

Τί φταίω ο άνθρωπος!
Και καλά εγώ. Είμαι μαλάκας, κυκλοθυμικός, απότομος. Γνωστά.
(Δεν αποποιούμαι τις τυχόν ευθύνες μου).

Εσύ που μου έκανες «ζουζουνομαλακίες» και «Τασούλι μου εσύ»-σας το έχω πεί; Το χειρότερο μου, πάνω στη δουλειά- για να κάνω (άκουσον άκουσον) τη δουλειά μου (έτσι ή άλλως), μου τραβάς μετά και την τσατσιά σου (γιατί ρουφιανιά δεν είναι, έχεις όφελος πλέον) .Νομίζεις. Τί να πω; Μπράβο;

ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!! Κέρδισες ένα λουκούμι!

Να κάνεις μαλακία μέχρι ένα σημείο, το καταλαβαίνω.
Αλλά να μην κάνεις και να προσπαθείς από στοιχειώδη ευγένεια (άγνωστη λέξη και κατέβασε το φρύδι σου τώρα που διαβάζεις!) να μην εκθέσεις συνεργάτη και να τα ακούς και απο πάνω σε στυλ δήθεν, μόνο και μόνο επειδή είναι η διευθύντρια μπροστά, ξέροντας πως μέχρι χθές γελάγαμε με το μαλάκα τον πελάτη σου! Ε, τί να πώ!
Στο είπα όμως γιατί δεν άντεξα:


«Αυτά τα λές έτσι, επειδή είναι μπροστά η διευθύντρια.
Καλό θα ήταν να μου τα έλεγες face to face!»

Άντε λοιπόν στο γραφειάκι σου και μη μου τα ζαλίζεις και πολύ-πολύ γιατί από συναλδεφικότητα όχι απλά πάσχεις, μηδέν εις το πηλίκον.

Σε λίγο καιρό θα κάνουμε πλακίτσα πάλι με την πρωταγωνίστρια της ιστορίας. Είπαμε είμαι και 'γω μαλάκας. Σήμερα όμως το blog,μου απορόφησε όλη την οργή. Ο καλύτερος ψυχογιατρός.